رفت و برگشت سیمرغ‌ها در بیست‌ویکمین و بیست‌ودومین جشنواره فیلم فجر
تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۹۳۶۷۰
این روزها که به چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر منتهی می‌شود، مروری بر بیست‌ویکمین و بیست‌ودومین دوره این جشنواره در سال‌های ۱۳۸۱ و ۱۳۸۲ خواهیم داشت.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، زمانی که به تاریخچه فرهنگ و هنر این ایران در دوران قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نگاهی می‌اندازیم، شاهدیم که تولیدات سینمای ایران پیش از انقلاب شکوهمند اسلامی به‌غیر از چند فیلم از معدود فیلم‌سازان شناخته‌شده، سینمای درخشانی نبود و موضوعاتی که دستمایه فیلم‌ها قرار می‌گرفت، اغلب موضوعات سخیف و بی‌ارزشی بود که کلیت سینما را زیر سوال می‌برد، به همین دلیل این ذهنیت پس از انقلاب وجود داشت که با شکل‌گیری حکومت اسلامی سینما دیگر جایگاهی در ایران نخواهد داشت و درِ سینماها بسته خواهد شد، اما حضرت امام (ره) بعد از ورود تاریخی خود به کشور و در آن سخنرانی باشکوه خود در بهشت زهرا (س) به اهمیت جایگاه سینمای ایران اشاره کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در شرایطی که بسیاری از رهبران سیاسی در چنین موقعیتی تنها از سیاست حرف می‌زنند، امام خمینی (ره) درباره مسئله فرهنگ به‌ویژه سینما سخن گفتند که این بیانگر بینش عمیق و نگاه ویژه ایشان به حوزه فرهنگ بود که در این باره فرمودند: «ما با سینما مخالف نیستیم، ما با فحشاء مخالفیم.»
این روزها هنردوستان و مسئولان فرهنگی کشور خود را برای بزرگ‌ترین رویداد سینمایی کشور که چهل‌ودومین سال حیات خود را طی می‌کند، آماده می‌کنند؛ رویدادی که اولین دوره آن در سال ۱۳۶۱ یعنی درست در میان بحبوحه جنگ و درست چهار سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی در دستور کار قرار گرفت و این امر نشان از اهمیت فرهنگ و هنر در تاریخ کشور و نظام اسلامی دارد.
این روزها که به چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر منتهی می‌شود، مروری بر دوره‌های گذشته این جشنواره خواهیم داشت؛ با ما همراه باشید.
دوره بیست‌ویکم و حذف شش جایزهبیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر در بهمن ۱۳۸۱ و با بزرگداشت‌های داریوش مهرجویی، منوچهر طیاب، مهرداد فخیمی، حمیده خیرآبادی و سعید پورصمیمی برگزار شد؛ یکی از تغییراتی که در این دوره ایجاد شد، حذف شش جایزه از لیست جوایز اهدایی بود یعنی جایزه نقش مکمل زن و مرد به طور کامل حذف شد، سیمرغ‌های بهترین صدابرداری، صداگذاری، تدوین و جلوه‌های ویژه‌ی بصری هم حذف و دو جایزه به نام بهترین دستاورد فنی و هنری اهدا شد.
در بخش بین‌الملل هم این سیمرغ‌ها حذف شد و یک بخش بین‌المذاهب به بخش‌های جانبی این جشنواره اضافه شد؛ اتفاق مهم این دوره مکانیزه شدن بلیت فروشی هم بود که سال‌های بعد، شکل تکامل یافته‌تری به خود گرفت.
یکی از حواشی این دوره از جشنواره تغییر ناگهانی معاون سازمان سینمایی، تنها چند روز مانده به شروع جشنواره بود؛ این اتفاق در حالی افتاد که حتی کاتالوگ جشنواره با پیامی از محمدحسن پزشک، به عنوان معاون سازمان سینمایی منتشر شد. اما پس از آن احمد مسجدجامعی، محمدمهدی حیدریان را به این سمت منصوب کرد.
جوایز اصلی سیمرغ بلورین بهترین فیلم: دیوانه‌ای از قفس پرید (احمدرضا معتمدی) جایزه ویژه هیئت داوران: فرش باد (کمال تبریزی) سیمرغ بلورین فیلم برگزیده‌ی تماشاگران: فرش باد (کمال تبریزی) سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن: مجید انتظامی (دیوانه از قفس پرید) سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری: حمید خضوعی ابیانه (اینجا چراغی روشن است) سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی: رضا میرکریمی (اینجا چراغی روشن است) سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌نامه: پرویز شهبازی (نفس عمیق) سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد: حبیب رضایی (اینجا چراغی روشن است) سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن: نیکی کریمی (دیوانه از قفس پرید، واکنش پنجم)بیست و دومین دوره جشنواره فیلم فجر در بهمن ۱۳۸۲ به دبیری علیرضا رضاداد در تهران برگزار شد؛ افتتاحیه این دوره از جشنواره در تالار وزارت کشور با اجرای رامبد جوان و اختتامیه آن در تالار وحدت با اجرای علیرضا خمسه برگزار شد.
این دوره یکی از دوره‌های عجیب جشنواره فیلم فجر بود؛ دوره‌ای که در آن سیمرغ‌های جشنواره در میان فیلم‌های مختلف تقسیم شد؛ این جشنواره از دوره‌هایی بود که استقبال تماشاگران، صف‌های طویل جشنواره را در دهه‌ی ۱۳۶۰ به یاد می‌آورد. مسعود کیمیایی پس از چهار سال غیبت با فیلم سربازهای جمعه خیلی‌ها را ناامید کرد. اما داریوش مهرجویی به سبک اجاره‌نشین‌ها فیلم شاداب مهمان مامان را ساخت که توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلم را برباید.
همچنین در این دوره تغییری که با حذف تعدادی از سیمرغ‌ها در دوره پیش اتفاق افتاده بود، به حالت اولیه خود بازگشت؛ در این دوره همچنین مرور آثاری که مربوط به بخش بزرگداشت‌ها بود از روند جشنواره حذف شدو از اتفاقات قابل توجه دوره بیست و دوم اضافه شدن بخش نمایش در مراسم اختتامیه با تئاتری به کارگردانی محمد رحمانیان بود که بسیار مورد توجه قرار گرفت.
جوایز (بخش اصلی)
سیمرغ بلورین بهترین فیلم: میهمان مامان (داریوش مهرجویی) سیمرغ بلورین فیلم منتخب تماشاگران: مارمولک (کمال تبریزی) جایزه اول ویژه هیئت داوران: رخشان بنی‌اعتماد (گیلانه) سیمرغ بلورین بهترین اثر هنر و تجربه: قدمگاه (محمدمهدی عسگرپور) سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول و دوم: بوتیک (حمید نعمت الله) سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی: احمدرضا درویش (دوئل) سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌نامه: مارمولک (پیمان قاسم‌خانی) سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد: بهرام رادان (شمعی در باد) دیپلم افتخار و تقدیر ویژه‌ی هیأت داوران برای بازیگری: رضا ناجی (او) جایزه ویژه هیئت داوران برای بازیگری: پرویز پرستویی (مارمولک) سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن: گوهر خیراندیش (رسم عاشق‌کشی) سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم مرد: کامبیز دیرباز (دوئل) سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن: مریلا زارعی (سربازهای جمعه) سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری: بهرام بدخشانی (دوئل) سیمرغ بلورین بهترین تدوین: مصطفی خرقه‌پوش (دوئل) سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن: محمدرضا علیقلی (خداحافظ رفیق) سیمرغ بلورین بهترین طراحی صحنه و لباس: امیر اثباتی (دوئل) سیمرغ بلورین بهترین صداگذاری: مسعود بهنام، حمید نقیبی (دوئل) سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری: حسن زاهدی (شهر زیبا) سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی: مهرداد میرکیانی (قدمگاه) سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه: محسن روزبهانی (دوئل) لوح تقدیر دبیر جشنواره برای فیلم برگزیده‌ی میهمان: سیزده گربه روی شیروانی (علی عبدالعلی‌زاده) به‌خاطر توجه و به‌کارگیری جلوه‌های ویژهمنبع: ایمنا
کلیدواژه: بهترین فیلم جشنواره فجر فجر 21 فجر 22 جشنواره فیلم فجر نامزدهای جشنواره فجر شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول سیمرغ بلورین بهترین فیلم جشنواره فیلم فجر سیمرغ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۹۳۶۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بهترین وزیر آموزش و پرورش بعد از انقلاب که بود؟
به گزارش خبرآنلاین،این سوالی بود که از سیدمحمد بطحایی، وزیر آموزش و پرورش در دولت دوازدهم پرسیده شد.
بطحایی ابتدا جواب داد:اجازه دهید این سوال را پاسخ ندهم.
اما در ادامه و در پاسخ به این سوال که «البته وقتی از معلم ها این سوال را می‌پرسیم آقای نجفی را انتخاب می‌کنند به نظر شما علت چیست؟»، گفت: شاید من با آن همکارانم هم‌عقیده بودم و به همین دلیل گفتم به سوال بعدی برویم. به چند دلیل آقای نجفی در دوران وزراتش توانست موفقیت زیادی به دست آورد. یک توجهی بود که او به معلم داشت و تکیه ایشان روی معلم بود. نکته دوم طولانی بودن مدت وزارت ایشان بود، اگر اشتباه نکنم ایشان ۹ سال وزیر آموزش‌وپرورش بود. این وزارت‌خانه از آن دستگاه‌هایی است که شما اگر کاری را در آن شروع کنی ظرف ۶ ماه و ۸ ماه و یک سال اتفاق نمی‌افتد و نیاز به زمان دارد. نکته سوم ارتباط و تعامل تنگاتنگ بین وزیر آموزش‌وپرورش و رییس جمهور وقت بود که در هیچ دوره دیگری چنین تعامل و ارتباط و درک متقابلی نداشتیم. البته این‌ها به معنا نیست که ما به آقای نجفی انتقاد نداشته باشیم و من هم به‌عنوان کسی که آن دوره در آموزش‌وپرورش بودم انتقاداتی به ایشان دارم اما خاطرات بسیار خوبی از آن زمان در ذهن افراد وجود دارد ایشان به عنوان کسی که خدمات شایانی در آموزش‌وپرورش انجام داد، بسیار قابل تقدیر است و من همیشه به عنوان یک معلم و همکار برای ایشان آرزوی عاقبت به خیری دارم و امیدوارم با آن‌چه انجام داده محشور شود.
مشروح این گفت‌وگو را اینجا بخوایند.
۴۷۴۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902123
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود